Sevda uğruna dediğimde bir hiç uğruna olması korkusu gitmez ya! İnanmazsın hani... İşte o korku gibi sev birini... Hani bir işi varmış da ertesi gün gitmesi gerekiyormuş gibi bakarsa birisi sana, takvim yapraklarını saklar gibi bekle, arkalarına kendi hikâyeni yazar gibi bekle, hikâyendeki kahramanı sever gibi sev birini... Aldandığında doğruyu görebilmesi için deniz feneri ol! Deniz feneri ol ki; onun denizinde sen de boğulma!... Kâğıt denizinin şairleri yüzme bilmez.
Fırtınalı bir gecenin ardından perdelerini açtığında yeni hayatına, durgun bir denizin huzurunda bir yelkenli ol... Yelkene dolan rüzgâr gibi sev birini... Kâğıt denizine düşen şairlerin boğulmamak için tutunduğu şiirleri olmalısın hatta. Öyle ki, aynaya baktığında senin göremediğini görür onlar. Uzun zamandır göremediğini özler gibi sev birini. Kıyıya birkaç kulaç kala boğulan bir şiir, bir midyede doğar yeniden. İnci inci dizilir boynuna şairin.
Tutun denizinde kendi şiirine, boğulmamak için. Gözlerine uçsuz bucaksız anlam katar gibi bak, ağladı ağlayacak gözün gibi sev birini. Sevda uğruna dediğimde bir hiç uğruna olması korkusu gitmez ya! İnanmazsın hani... İşte o korku gibi sev, bir aşkı özler gibi sev birini...