O kapıda beklerken ve tam da aradığını bulduğunu düşünürken;
Aslında aramaya, bulmaya,
Kaybolmaya,
Kaybolduğun kuyudan çıkıp,
aşkla var olup sonra tekrar yok olmaya,
Bu yok oluşun asıl varlığın olduğunu anlamaya,
İkiden bir olmaya ve sonra tekrar bölünmeye ikilere üçlere, binlere…
Vuslat umudunu na-zaman, la-mekan büyütmesini ve sabretmesini öğrenmeye,
Bu zamansızlıkta ve mekansızlıkta, en büyük ve tek yardımcının, varlığının her an gelmekte olduğu, sana senden yakın olan olduğunu anlamaya,
Sonu ararken aslında başlangıçta olduğunu hayretle idrak etmeye,
itiş ve başlangıcın aynı çizgide olduğunu keşfetmeye,
ve ölmeden önce ölerek, ölümü hiç tatmamaya hazır mısın?

Aşk ile…

Nalan NESİPOĞLU