Bir mes’ele var, cân ile cânân arasında; 

Gider gelirim, derd ile dermân arasında.

Bir kerre tutuşmuş, yanıyor kalb-i hazînim,
Yok söndürecek, âfet-i sûzân arasında.

Rûhumda açılmış, ne onulmaz yaradır bu?
Ağlar gezerim, dil-i perîşân arasında.

Pek muztaribim, kalmadı hiç tâb ü tüvânım,
Ömrüm geçiyor mevsîm-i hâzân arasında.

Hasret ile dost bekler iken bâğ-ı safâda,
Buldum nice cân, halka-i pîrân arasında.

Vezin : Mef’ûlü Mefâîlü Mefâîlü Feûlün

Dr. İzzet Kaçar