(...) bu gerici dönem içinde, itiraz, mücadele, devrimci refleks, yeniden karanlıklardan kurtularak  bilinçlerde sokaklara, meydanlara "yukarı" doğru, tırmanmaya başladı. 
Tarihi yapanlar uzun bir aradan sonra geriye evlerine dönüyorlardı... 
Yeniden isyan, yeniden işgal, yeniden komünizm. 
"Anabasis", bu uzun karanlıktan çıkışı, "on-binlerin" eve (tarihe) geri dönüşünü sevinçle ve umutla karşılıyor...
Ve o soru yine gündeme geliyor: Sanat, eğer Platon’un nefretine layık kalmaya devam edecekse, Aristoteles’in kurduğu tuzaklara düşmeyecekse, "yapıyı" tehdit etme özelliklerini koruyacaksa şimdi bu dalgaya nasıl eşlik edecek, geri dönenleri nasıl karşılayacak?