Alternatifsiz Kriz’de, Türkiye solunun geçmişinden getirdiği yükleri, yeni bir toplumcu alternatif yaratmanın önündeki engelleri ve her şeye rağmen bu alternatifi yaratmanın zorunluluğunu kaleme alıyor Mehmet Tanju Akad.

*Mevcut sağ ve sol ezici çoğunluk itibariyle sekter ve iticidir. Kendi kuyusunu kazmakta mahirdir. Bunların dışında kalanlar ise çoğunluğa karıştıkları anda kuşatılıp etkisizleşmektedir. Bu nedenle kendi akıllarını koruyacak ama orta vadede kuşatanları tecrit edip, giderek onları kuşatacak bir donanıma sahip olmalıdır. Dogmatik yaklaşımların terk edilmesi bunun ilk adımıdır. Kendi dışında kalan bütün siyasetlere düşman, halkın günün birinde kendi fikirlerini desteklemesini bekleyenlerin akıllarını başlarına toplamlarını beklemek ham bir hayaldir. Bu bağnaz soldan uzaklaşmak ve onları etkisiz kılmak ilk adımdır. İkinci adım ise asgari hedefte birleşecek geniş kesimlerin tümüyle diyalog kapılarını açmaktır. Bu istemekle yapılabilecek bir şey değildir. Bu niyeti samimi olarak taşımak ve toplumdaki farklı kültürlere saygıyla yaklaşmak gerekir. Aksi hâlde samimiyetsizlik zaten derhâl fark edilir. İnsanları kullanma mantığı, tıpkı lidere biat alışkanlığı gibi, ne yazık ki solda çok yerleşiktir. Bunun terk edilmesi son derece önemlidir. Yani topyekûn yeni bir toplumcu hareketin yaratılması şarttır.*