En hızlı” ya da "en uzun” yüzyıl olarak tanımlanan 1900’ler toplumsal, ekonomik ve siyasal altüst oluşların yanı sıra, birçok yeni olguyu hayatımıza soktu. İkinci Dünya Savaşı’ndan sonra Avrupa’da yaşanan göç dalgası da, tarihsel olarak özgün yapıya sahip, yeni ve modern bir olguydu. Ancak ev sahibi Avrupa ülkeleri, başlangıçta, bu göçü toplumsal bir olgudan ziyade basit bir "emek gücü transferi” olarak algıladı. Bu yaklaşım, yanlış iliklenen ilk düğme gibi, göç olgusunu kalıcı ve yapısal toplumsal sorun haline getirdi.