Bahee,vefat edinceye kadar Deyrulzafaran Manastırın simgesiydi.Manastıra giden onu görmeden, şakalaşmadan geri dönmezdi.Büyük, küçük herkes onu severdi.Bahee evrensel bir kimliğe sahipti. Dil, din, ırk ayrımı olmaksızın. Netice itibariyle: yeryüzünde bir melek olduğunu dersem yanlış olmaz. Çünkü hiç kimseye karşı kin nefret beslemedi. Hile nedir bilmezdi. Yüreği saf ve temizdi. Sadece annesini hatırladığında çok sinirleniyordu. *Neden beni terk edip gitmiştir* diyordu.