Geçmişten günümüze, Alevi-Bektaşi inanışları, gelenekleri ve ritüelleri yalnızca sözlü aktarımlarla değil, velayetname eserleri gibi –edebî yanı güçlü– yazılı kaynaklarla da varlıklarını sürdürmüştür. Bu çalışma, velayetnameleri hem tarihsel bağlamları hem de içerdikleri sembolik dil bakımından ele alarak geleneğin düşünsel zeminini görünür kılmayı amaçlamaktadır.
Anadolu`daki sufi hareketler, politik vakalar, çok katmanlı sosyolojik yapı ve Bektaşiliğin kuruluş süreci; velayetnamelerin ortaya çıktığı toplumsal ve kültürel arka planı oluşturur.
Çalışma, bu tarihsel çerçeve içinde, velayetname metinlerinde yer alan “zaman, mekân ve nesne sembolizmini” incelemektedir. Bunun yanında, zamanın döngüselliği; kutsal ve gündelik mekânların anlamları; ateş, su, taş, toprak gibi doğal unsurlar ve ritüel nesnelerinin işlevleri de değerlendirilmektedir.
Velayetnamelerin Alevi-Bektaşi kültüründeki yeri ve kültürel hafızayı taşıma biçimleri üzerinde duran çalışma, hem araştırmacılar hem de geleneğin sembolik yapısını tanımak isteyen okuyucular için başvuru niteliğinde bir çerçeve sunmaktadır.