Akrep, korkmadan hayatın karanlık yüzleriyle yüzleşir; bunlardan güç alarak nefsini öldürür ve dönüşür.

Başkaları için de kendisine hep görevler verir. Onların derin duygusal yaralarını hisseder, bu-lur ve üzerlerindeki örtüyü kaldırarak yüzleşmelerini ister.
Bunu yapan iyileşir ve akrebi sever. Yapamayan ise kaçar ve nefret eder.
Ama akrep kaçanın peşini bırakmaz. Sınırları aşmaktan çekinmez.
Gerekirse pusuda bekler. Savunma gücüne çok güvenir ama kaçması gereken zamanı da anlar. Kaçmaz. İğnesini kendisine batırır ve tüm zehrini boşaltır.