Bu güne kadar yolumun kesiştiği her can yüreğimde bir şe­kilde iz bıraktı.
Yazdığım her satırda dostlarımdan, arkadaşlarımdan hiç si­linmeyecek izler var.
Ahde Vefa
Seni asla diyen bütün sözlere
Anılara giden yola izlere
Şimdi baktığın yeni yüzlere
Esefle yüzümü döndürüyorum.

Arada bir ışık yansa düşümde
Bir şiir, şarkıda başka biçimde
Hafif bir sıcaklık olsa içimde
Korkuyor su döküp söndürüyorum.

İnanç dallarımı kırdın kıralı
Bir hüzün bulutu gitmez buralı
Boğazıma yumruk durdu duralı
Neşterle yarama saldırıyorum.

Kim yalancı seçilmiyor kim gerçek
Gözlerimde sanki sisli bir mercek
İnsan ahde vefa bilinceye dek.
Aşkı sevdayı da öldürüyorum.