Âdem’in Çocukları, felsefî çağrışımlarla yüklü bir şiir atlası. Rıdvan Şentürk, kelimeleri yalnızca estetik bir formun unsurları olarak değil, düşüncenin yükünü ve varoluşun sorularını taşıyan anlam katmanları olarak kuruyor. Her şiir, okurunu bir müktesebatın eşiğine çağırıyor; göndermelerini, mitolojik ve felsefî bağlarını kavramak, yalnızca duygu değil, zihinsel bir çaba da gerektiriyor. Bu bakımdan eser, felsefe ile şiir arasındaki kadim bağı günümüzde yeniden kuran, hakikatin şiir dilinde nasıl vücut bulduğunu gösteren bir imkân olarak öne çıkıyor.
Yüksek düşüncenin vadisinde kendi varoluş örüntüsünü kuran her ciddi Türk düşünürü gibi, Şentürk de sanata ve şiire emek vermeye devam ediyor; Türkiye ile meşgul bir zihnin ve çağının meselelerinde yoğunlaşan bir kalbin olgunlaşmış birikimini bir kez daha bu eserde yansıtıyor. Âdem’in Çocukları, bu sayfalarda tarihin, hakikatin ve kaderin tanıkları olarak konuşuyor.

Ömer Beyoğlu