Hasreti Gülün çanağında ağuya döndüren kim,

Kimdir bülbülün ciğerlerinin külüyle yemleyen sabah rüzgarlarını !

Gönül terimizle ciğerlerini ıslayan kim,

Kim yamar hasretin yırtık  donlarını gözyaşlarımızla!

Kaderin kapılarını dolduran ciğer pınarlarımızdan,

Kim su verir bülbülün çöle düşmüş ümitlerine...

Deryasını terk etmiş balçığı,

Hangi nefes sürükler bunca yabanıl uzaklara !

Kanımızın köpüğüyle yıldızların rüyalarını besleyen devi,

Hangi gizemli el zincire vurur kemiklerimizin boşluğunda!