Hapishanede benimle iletişim içerisinde olan bir kişi vardı ki, onunla hep İngilizce konuşurdum. O da rejim casusuydu, ama bu adam diğerlerinden iyiydi. Beni iyi kötü tanımıştı. Hapishanede çokça bit vardı. Her yerimiz bit dolardı. O kadar ki, elbise çizgilerinin olduğu bölümler olduğu gibi bit olurdu. O hapishanedeki kötüler üzerlerindeki bitleri alır üzerime atarlardı. Bir keresinde biriyle kavga etmek zorunda kaldım, çok üzerime gelmeye başlamışlardı. Bu kavga üzerine, gardiyanlar beni dışarı çıkarıp dövmüştü. falakaya yatırmışlardı. *Tayyip Erdoğan!* diyor, beni dövüyorlardı. Tayyip Erdoğan’ı hiç sevmiyorlardı.

Bir gariban getirdiler. O kadar çok işkence etmiştiler ki, kemikleri sızlardı. Zaman zaman ekleminden sesler çıkartırdı. Elektrik vermişler çokça zulüm etmişler. Benimle kavga eden, o kötülerden olan kişi, bu garibanla ilgileniyordu. Onun ağzından bir şeyler almaya çalıştığını anladım. O kavga ettiğim kişi, söylediğine göre elektronik mühendisliğinde okuyormuş, rejim casusu olduğu çok belliydi, ya da benim için öyleydi. Onun rejim yanlısı olduğunu düşünüyordum. Bu gariban kişiye yaklaştım ve: *Bak, bu adam üniversitede okuyor, bu devlet demek!* dedim. *Bu adam doktor, bu adam devlet demek!* dedim. *Bu adam koğuş ağası, bu adam devlet demek!* dedim. Birkaç örnek verdim, rejim yanlısı olanları açıklamaya çalıştım, ona yardım etmeye çalıştım. Söylediklerimden ne demek istediğimi anladı. Ben onunla konuşurken benimle kavga eden o kötü adam, o garibana bağırdı ve o da benimle konuşmasını kesti. Ben de söyleyeceklerimi zaten söyleyip bitirmiştim.