Muhammed b. Abdülvehhab’ın doktrininin temelini imanın, tıpkı haricilerde olduğu gibi, amelden bir cüz kabul edilmesi oluşturur. (Tevhid-i Mabudiyet)
“Bu tevhidi yerine getirmeyenler kâfir olup malları ve canları muvahhitlere helaldir. Tevessül küfürdür ve Şefaat yalnız Allah`a mahsustur. Dolayısıyla peygamberlerden dahi şefaat dilemek haramdır. Aynı şekilde şeyhlerden yapılan istimdat haramdır.” gibi ve benzeri görüşlerini başta Hanbeli bir alim olan kardeşi, elinizdeki eseri yazarak karşı çıkmış ve bu görüşlerin Hanbeli Mezhebi içinde de aşırı olduğu ispatlanmıştır.
Yer yer İbni Teymiye ve kendi âlimlerinden de alıntı yaparak bu yorumların yanlışlığına ve Sünni çizgiye uymadığına dikkat çekilmiştir