Bu düzenli düzensizliğin içinde haykırarak ölmek istiyordu. Ama ondan önce yapması gereken şeyler olduğunu düşündü ve yapamayacak olmanın hüznü tüm bedenine yayıldı. Yeşilliklerin arasında, hafif esinti suratını yalayıp geçerken uzanmak, yasaklanan kitapları okumak istiyordu. Karşı cinsle bir kez olsun doya doya sohbet edip yapmaktan zevk aldığı şeyleri anlatmak, korkularından bahsetmek istiyordu. Gökyüzüne doğru uzanan binaların yıkılışını görmek için her şeyini feda edebilirdi. Ülkenin bayrağının üzerine bile yerleşen Büyük Başkan`ı görmemek için ömrünü vermeye şu an hazırdı. Ömrünü az sonra verecekti; peki bütün bunlar gerçekleşecek miydi? Bir hiç uğruna ölmüş olacağını biliyordu. Son yıllarda ülkenin her yerinde yaygınlaşan intiharlar, kendi gibi düşünenlerin bir zaferi değil miydi ?
Kapı kırıldı ve içeri polisler doluştu. Hepsi simsiyahtı. Yüzlerinde taşıdıkları demirden yapılmış metal maskeler, onların korkunç olduğunu düşünmek için fazlasıyla geçerli bir nedendi.