Herkesin bloklara ayrıldığı, herkesin herkese duvarlar ördüğü dünya bizimkisi. Bu dünyanın kendine has bir lisanı vardır; lisanı gram… Öyle kitaplardan okunup öğrenilebilecek bir dil değil; içine doğarız bu dilin. Lisanı gram, yaşayarak öğrenilen bir dil, hem sosyal hayata uyumlu hem de Latince, Grekçe, Adigece, Ubıhça gibi ölü de değil yani.

Büyük insanlar bu âlemde milyon gramlarla ifade edilirken; gramsızlar, yakın çevrelerince tanındıkları kadar ağırlığa sahiplerdir. Gramsızlar, sistem tarafından algılanamayan ölülerdir. Kitap okumaya meyilli, yüz yüze iletişim kurmaktan keyif alan, ankesörlü telefon kullanacak kadar ilkellerdir.