Yerinde ve zamanında edilen küfür sevdiceğe yazılan şiir gibidir. Küfür etmiyorum. Sadece normal kelimelerle kendimi ifade edemiyorum. Ağzımın bozuk olması karakterimin defolu olduğu anlamına gelmez. Hayal gücüm fantezi dünyamı tetikliyorsa, küfredince suç benim mi?

Küfürlerimin altında; elit bir kişiliğe sahip olmama rağmen ruhumun varoş olması yatıyor. Beni eleştirenler, hayatında hiç sövmemiş birini getirsin karşıma, ben de bırakıcam küfrü.

Sıradaki küfrüm dili süslü içi küflü insan yafrularına gelsin!

Not: Radyoda çalan şarkıyla isim arayışımda bana ilham veren Murat Dalkılıç ve Gülşen -umarım telif hakkı istemezler- dışında hiç kimseye de teşekkür etmiyorum, kendimden başka! Canım kendim