Diriler beyinleri olduğundan dolayı kavramlaştırma ihtiyacı duyarlar. Her şeyi kavrama pratiği içerisindedirler. Ölülerde ise kısa vade, anlık çözüm ve geleceğe karşı umutları olmadığı için kavram yerine sadece karşı tarafla anlaşma vardır. O anlık canlarını kurtarma isteği onlara yeterlidir. Çünkü sadece can olarak daha da kötüsü cin (Daimon olarak cin) olarak kalmışlardır. Bir varlık bir de yokluk vardır. Her şey bu iki ilkeye bağlıdır. Yokluğa bağlı olanlar kötülük yapanlar ve kötülerdir. Varlığa bağlı olanlar iyilik yapanlar ve iyilerdir. Varlık da gelecek demektir. Gelecek de iyilik istemektir. Geleceği iyiler yapacaktır.