Karanlıktan arınmaya çalışan bir gökyüzü,  ne zifiri karanlık, ne de parıltılı bir aydınlık. Karanlığı kendi güneşi ile aydınlatmak isteyen bir kanun adamının mahkemesine şahit olacaksınız.
Beşeri kanunların cezalarının tatmin etmediği, ilahi cezaların da meçhul olduğu, kötülüğün topyekun saldırdığı, iyiliğin nefersiz kaldığı bir dünyada, eylemsiz kalmak şeytana tapmak değil midir?
Peki yaptığımız bütün kötülüklerin kökünü şeytana atfetmek, en acizane vicdan temizleme çabası değil midir?
Kötülüğü sonradan mı kazandık,  yoksa doğuştan mı kötüyüz? Maddesi olmayan bir şey sonradan var olabilir mi?
İyi olabilmek için de biraz kötü olmak gerekebilir, mutlak iyilikten kötülük çıkmayacağı gibi mutlak kötülükten de iyilik çıkmayacaktır, her karanlığın içinde biraz aydınlık, her aydınlıkta biraz karanlık vardır. Gri savaştır, siyah ile beyazın arasında. Biz gökyüzümüzü karanlıktan arındırmaya çalışalım, Kemal gibi.
Zaman zaman hayatınızı sorgulayacağınız, kimi zaman üzüleceğiniz, kimi zaman sevineceğiniz, bazen güleceğiniz, yapmak isteyip de yapamadığınız eylemlerin yapıldığını göreceğiniz, kendinizden  birçok parça bulacağınız, Kemal`in hikayesine ortak olacaksınız.