Kitap, Türkiye`de parlamenter elitlerin toplumsal bileşiminde yüz yılı aşkın bir sürede gerçekleşen dönüşümü tarihsel, kuramsal ve ampirik temelde incelemektedir. 1920–2023 yılları arasında Türkiye Büyük Millet Meclisinde görev yapan parlamenterlerin toplumsal profilleri; elit kuramı ile elit değişim (ya da dolaşım) kuramı temelinde ele alınmakta, gözlenen dönüşüm dinamikleri bu kuramsal çerçeve doğrultusunda analiz edilmektedir.
Çalışma, üç ana bölümden oluşmaktadır. Birinci bölümde, siyasal elit kavramı tarihsel gelişimiyle birlikte ele alınmakta; elitlerin sınıflandırılması açıklanmakta; elit kuramları ile elit değişim (ya da dolaşım) kuramı tartışılmakta ve siyasal elitlerin bir alt bileşeni olarak parlamenter elitlerin siyasal sistem içindeki konumu, kuramsal temelleriyle ortaya konulmaktadır.
İkinci bölümde, 1920–1980 dönemi parlamenter elitleri; merkezî elitin egemen olduğu Tek Parti Dönemi (1920–1946) ile bu merkezî elitlere karşı konumlanan ve başını yerel toplumsal aktörlerin çektiği, nispeten çoğulcu bir siyasal yapının belirginleştiği Çok Partili Dönem (1946–1980) olmak üzere iki alt başlık altında incelenmektedir.
Üçüncü ve ana bölümde ise ilk olarak 1980 Askerî Darbesi sonrasında uygulamaya konulan Yeni Sağ politikalarıyla şekillenen siyasal-toplumsal ve hukuksal dönüşüm süreci ele alınmakta; bu çerçevede 1980`li ve 1990`lı yıllarda görev yapan parlamenterler dönemin siyasal eğilimleri doğrultusunda temel özellikleriyle değerlendirilmektedir. Ardından 2002–2023 arasındaki altı yasama döneminde görev yapmış milletvekillerinin toplumsal özellikleri kapsamlı biçimde incelenmekte; tarihsel süreklilik ve kopuş noktaları karşılaştırmalı olarak ortaya konulmaktadır.