Blokzincir teknolojisinin sunduğu dağıtık, şeffaf ve aracısız yapılar, yalnızca ekonomik ilişkileri değil, örgütlenme biçimlerini de yeniden tanımlamaya adaydır. Bu dönüşümün en dikkat çekici örneklerinden biri olan Merkeziyetsiz Otonom Organizasyonlar (DAO`lar), gün geçtikçe yaygınlaşmaktadır. DAO`lara yönelik özel düzenlemelerin henüz bulunmaması ise, bu yapıların hukuki niteliklerine dair tartışmaları daha da derinleştirmektedir.
Bu eser, DAO`ların teknolojik temellerini açıklamakla yetinmeyip, bu yapının Türk Ticaret Hukuku bakımından nasıl değerlendirilebileceğini sistematik biçimde ele almaktadır. Adi ortaklık hükümleri, sermaye piyasası düzenlemeleri ve karşılaştırmalı hukuk perspektifiyle yapılan analizler; DAO`ların hukuki statüsüne, taraflarının hak ve yükümlülüklerine ve yönetim tokenlerinin niteliğine dair kapsamlı bir çerçeve sunmayı hedeflemektedir. Çalışma, yalnızca öğretideki boşluklara dikkat çekmekle kalmamakta, aynı zamanda Türk hukukunun DAO`lara karşı nasıl bir pozisyon alabileceği konusunda öneriler geliştirmektedir.