Franz Carl Endres’in Türk Öyküleri adlı eseri büyük ölçüde Osmanlı İmparatorluğu topraklarında, özellikle Birinci Dünya Savaşı yıllarında Anadolu’da geçmektedir. Endres, o dönemde Osmanlı-Alman ittifakı çerçevesinde Osmanlı ordusuyla yakın temas hâlinde olan bir Alman subayıydı. Kitaptaki öyküler, onun bu süreçteki gözlemlerine ve deneyimlerine dayanmaktadır.

Örnek Öyküler:
Adana: “Asker Vedası” adlı öyküde geçer. Burada, cepheye giden askerlerin ve geride kalan ailelerinin dramatik vedası anlatılır.
Amanos Dağları (Hatay sınırlarında): “Hindenburg” adlı öyküde, yazar Amanos Dağları’nın içinden geçerken yaşadığı doğa manzarası, asker karşılaşmaları ve halkla etkileşimi aktarılır.
Bağdat: “Bağdat İmamı” öyküsü, Osmanlı’nın Arap coğrafyasındaki bir yerleşiminde geçer ve oradaki dini liderliği ve halk yapısını konu eder.

Bu öyküler aracılığıyla yazar; Türk, Kürt, Çerkes, Türkmen ve Arap halklarının kültürel yapısını, yaşama biçimlerini ve savaşın içindeki ruh hâllerini detaylı biçimde yansıtır. Kitap, Anadolu ve Mezopotamya topraklarında, ruhsal olarak ise savaşın ve insanlığın evrensel trajedisindeki o günün ruh halini anlatır.