“Ümit abi bir sigara yakıp geceye mavi bir duman üfledi. Gamze aşağıda kendileri için bırakılmış, yarısından kesilip kap yapılan beş litrelik şişeden su içen köpekleri beklerken yanından geçen bir adamın yere attığı sigara izmaritini aldı. Bize sırtını dönüp manzaraya karşı sigaradan üç dört nefes çekip attı. Ellerini korkuluklara dayayıp bir süre seyre daldı. O an, geçmişin, gözünün önünde canlandığına yemin edebilirdim.”