Hicrî beşinci asırda Hücvîrî “tasavvufun ikbal güneşinin Horasan’da doğduğunu” ifade ederek bölgenin tasavvufî potansiyeline değinmiştir. Horasan tasavvufu temelde Nişaburlu sûfîlerin ortaya koyduğu perspektif çerçevesinde şekillendiği için bu sözü, Nişabur sûfîliğinin tasavvuf tarihindeki belirleyici rolüyle ilişkili yorumlayabiliriz. 
Bu eser böyle bir araştırmaya duyulan ihtiyaçtan hareketle, Irak sûfîliğiyle birlikte Sünnî tasavvufun teşekkülünde iki ana damardan biri olan Nişabur tasavvufunu tanıtmak üzere ortaya konmuştur.