Hikayelere önce çevrenize anlatarak başlarsınız. Anılarınızı, sevdalarınızı yaşam hikayelerinizi anlatırsınız. Sizi dinleyenler dosttur, yoldaştır, yavuklunuzdur. 
Her insan, yaşam çevresine mutlaka hikaye anlatmıştır. Hikaye bilmiyorsa anılarını anlatır. Hele bir de hamuru Anadolu toprağı ile karılmışsa, Anadolu bozkırında büyümüş, çeliğine Anadolu gözelerinden su verilmişse mutlaka dedesinden, ninesinden hikaye dinlemiştir. Bir tane, beş tane ya da yüzlerce hikaye, masal dinlemiştir. Büyüdüğünde bu hikaye ve masallar şekillendirmiştir kişiliğini.
Bu hikayelerin konusu bazen doğup büyüdüğü topraklardır, ata yurdudur. Gurbetten sılaya hasrettir yazılan hikaye. 
Bazen bu hikayeler, uğruna yavuklunun bile terk edildiği, yeni bir dünya kurmanın sevdasıdır. Sömürüsüz, zulümsüz, kavgasız, barış içinde ve insanca yaşanılan yarınlara duyulan sevdadır hikayeler. Bazen hikayeler sıradanlığı aşar, kavganın hikayesi olur. Eylem alanlarını anlatır fitili ateşler, kavga ateşini, isyanı körükler.