Ne garip bir dünya. Bugünün yarını varmışçasına yaşamak mıdır ki hayat? Saatlerce susmak mıdır ki zaman? Her şeyi kapalı kapılar ardına bırakmak nedir ki? Gittikçe elde ettiğimiz sadece dersler mi? Ne kadar sorular sorsam da, bir ben kalıyorum şu hayata karşı. Ne kadar yüzleşebilir insan? Mutluluk mudur bizi doğru yola sürükleyen yoksa acı gerçekler midir bizisürükleyen zamana karşı? Hiç birini bilmiyorum ama hayat ve insanlar bu dünyada bir denge olamadı ya da olmayı denemediler. Deneseler bile onca seneye rağmen geçmiş insanlara yazık değil mi? Neyin yokluğunu yaşamayı çalışıyorlar ki insanlar? Akıp giden zamanın mı yoksa bir hiçlik uğruna mı? Neyi, neye göre yargılıyorlar? Zaman geçecek, tarihler değişecek, birçok insan geçecek bu dünyadan belki ama hayat yine kaygısıyla kalacak. Ne garip dünya değil mi? Bütün anlamsızlığıyla bir mezara sığdırdı insanı... Kalıcılık neydi ki süresizce durması mıdır? Bu dünya ölümlü bugün varsak yarın yokuz. Ondan mıdır, ebedi kalıcaz diye kendimizi kandırmamız bu dünyada...