Bütün sorunlara rağmen, sinemamız çok çarpıcı eserler vererek ilerlemeye devam ediyor. Bir yandan komedi filmleriyle gişe rekorları kırılırken, diğer yandan uluslararası şöhret kazanmış bir grup yönetmenin peşi sıra genç bir kuşağın gelişine tanık oluyoruz. Üniversite öğrencileri de daha eğitimleri sürerken festivallerde boy göstermeye başladılar. Filmler, festival ve şenlikler, ulusal ve uluslararası ödüller… Üniversitelerde sinema programları giderek artıyor; yalnızca lisans düzeyinde değil, yüksek lisans ve doktora programlarının sayısı da azımsanacak gibi değil. Yabancı dildeki bilimsel yayınların yanı sıra, konferanslara ve benzeri etkinliklere Türkiye’den katılım dikkat çekici.

Ancak, iyimser olmak için acele etmek doğru değil. Bunun bazı bakımlardan ortaya kalabalık ve “yamalı” bir manzara çıkardığını söyleyebiliriz. Bir kurum olarak sinema, elbette yapım-üretimdeki verimliliğini kısmen de olsa eğitim kurumlarında biriken bilgi ve deneyimden devşiriyordur. Yine de, cevap bekleyen can alıcı sorunlar var.