Hz. Hüseyin öldürülünce taraftarlarının bir kısmı şaşkınlığa düştü ve dedi ki, Hasan ile Hüseyin’in işlerine bir türlü akıl erdiremedik. Hasan’ın yardımcılarının çokluğu ve güçlülüğüne rağmen savaşmaya cesaret edemeyerek Muaviye ile anlaşması ve (hilafeti) ona teslim etmesi doğru, gerekli ve isabetli idiyse, Hüseyin’in yardımcılarının azlığı ve güçsüzlüğüne rağmen, çok sayıda yardımcısı bulunan Yezid b. Muaviye ile kendisi ve taraftarlarının tamamının öldürülmesine kadar savaşması (hatadır), batıldır ve gereksizdir; çünkü Hüseyin bu durumda Muaviye ile savaşmaktan kaçınan Hasan’a göre Yezid ile savaşmaktan kaçınması sulh talebinde bulunması ve bir anlaşmaya girişmesi noktalarından çok daha mazur idi. Eğer Hüseyin’in (b. Ali), bizzat kendisi, çocukları (ailesi) ve taraftarları öldürülünceye kadar Yezid b. Muaviye ile mücadelesi doğru, gerekli ve isabetli ise, Hasan’ın çok sayıda taraftarı (ve techizatı) bulunmasına rağmen, Muaviye ile mücadeleyi ve savaşı terketmesi ve bir köşeye çekilmesi (hatadır ve) batıldır.