Osmanlı analarından bir kadın evine bir tablo asar.Akşam evin efendisi eve geldiğinde, hanım, beyine astığı resim tablosunu gösterir.

Adam: *Güzel* der. *Buraya değil de şuraya assaydın belki daha güzel olurdu*.

Kadın düşer, bayılır.Kendine gelince, *Ne oldu, niçin bayıldın* derler.

Bunca yıllık eşiyim, gönlünden geçeni gönlüm de duyacak kadar onu anlayamamışım, ona üzüldüğüm için bayıldım, cevabını verir.