Sevgi deposu, insanın yaşamını sürdürebilmesi için kalp kadar, nefes kadar gereklidir. Gözle görülmez, elle tutulmaz; ama eksikliği, ruhun derinliklerinde yankılanır.
Bir arabayı düşünün…
Benzini bittiğinde hareket edemez.
İnsan da sevgi deposu boşaldığında ilerleyemez hayatın içinde.
Beden sağlıklı olsa da ruh yorgun düşer; boşluk, mutsuzluk ve yalnızlık sessizce içimizi sarar.
Bir bebeğin dünyaya gözlerini açtığı andaki en temel ihtiyacı sevgidir.
Bir hayvanın bağlılığı, bir ağacın toprağa tutunuşu, doğanın her zerresinde var olan o evrensel sevgiden beslenir.
Peki biz insanlar… Çocuklar, gençler, yaşlılar…
Koşulsuz sevgiyi nereden alırız?
“Sevgi Deposu”, bu sorunun yanıtını kalbe dokunan öykülerle anlatıyor.
Her hikaye, içimizde unutulmuş bir sıcaklığı, kendimizi ve birbirimizi sevmenin iyileştirici gücünü hatırlatıyor.
Belki de bu kitap, seni içsel sevgi deponu yeniden doldurmaya davet editör…