“Beni bırakıp gitme demek istiyordum. Sensizliği düşünmek içimi bu kadar acıtırken bir başıma ne yaparım ben! Sen gideceksin ve ben çaresizce senin gidişini izleyeceğim. Ne olur bırakma beni!’ diyemedim, dizine yatıp gözlerinin içine bakarken. En çok da bu suskunluğum acıtıyor içimi. Gitme diyebilsem, gideceksen beni de götür diyebilsem keşke. İçimdeki yangını söndürecek tek kişi sensin. Sen yokken kendimle ve aynalarla konuşuyorum, yokluğun korkutuyor beni... Ne olur bir başıma bırakma beni...”