*Son bir şey...* dedi yine gözlerimin içine bakarak. *Zaman olur birbirimize kızarız, laf söyleriz, kavga bile edebiliriz. Ancak, koşullar ne olursa olsun, sevgimden, saygımdan ve sadakatimden asla şüphe etme.*
Gülümsedim. Elimi uzattım.
*Hayatıma hoş geldin.
Aynı samimiyetle tuttu elimi. Gözleri gülüyor, bakışları içimi istiyordu.
*Sen de benim hayatıma hoş geldin.*
Nevzat Kutlu, eşinin ardından kaleme aldığı kitabında, bu kez, aşkla birbirine bağlanan iki insanın bir ömür süren hikâyesini, bir roman tadında okurlarıyla paylaşıyor. Sevginin, yaşamın dalgalı denizlerinde bizi nasıl su yüzünde tuttuğunu, her şeye rağmen bize nasıl soluk olduğunu, ölümsüz bir aşkın tanıklığında bir kez daha anımsatıyor...