Bu eser, 11. Yüzyılın başlarında Selçukluların hâkim olmasıyla Bağdat’ta ilmî faaliyet amaçlı açtıkları kurumlar ile bu kurumların etkilerini toplu bir şekilde ortaya koymaya çalışmıştır. Selçukluların Bağdat’ta açtığı ilk medreseler ve bunların işleyişiyle şehrin ileri gelenlerine de örnek oldukları verilmeye çalışılan eser, kaynaklarda görülen 1067 yılı ile 1258 yılı arasındaki 37 medrese, 24 tekke ve pek çok ilim merkezleri yer almıştır. Daha çok 11. ve 12. Yüzyıllardaki  kaynak eserlerden yararlanılarak yapılan çalışmada, medrese, tekke geleneği ile Kâdirilik, Sühreverdîlik gibi tarikatların çekirdeğini oluşturan kurumlar bir arada verilmiş, smüderris, öğrenci ve şeyhlerin hayatları, açılan kurumların siyasi, sosyal, mezhebî ve tasavvufî tesirleri   irdelenerek farklı bir metod ortaya konulmuştur.