Kendini hiç yalnız hissettiğin oldu mu? 
Belki saç rengin herkesinkinden biraz farklıdır, belki ten rengin diğerlerinden daha koyudur ya da belki dilini hiç bilmediğin bir yerde sessiz kalmışsındır. 
Küçük Yılmaz köyünü geride bırakıp ailesiyle İsveç’e göç ettiğinde işte tam da bu haldeydi. Okuldaki sarışın öğrencileri görünce “kara kafa”sından utanır oldu. Tavan arasında bir şapka bulduğunda tüm sorunlar çözülür sandı ama asıl çözüm kendin gibi kalabilmekte, dostlukta ve kardeşlikteydi. 
Artık, büyüdüğünde minik oğluna anlatacağı bir öyküsü vardı.
Zülfü Livaneli’den her türlü ayrımcılığa karşı çocuk kalpleri ısıtacak bir göç hikâyesi…