Hayata seyirci kalmak mı daha çok yorar insanı yoksa hayatta kendine bir rol bulamamak mı?

Aslına bakarsanız hayatın kendisi yorar. Boşa geçip giden günlerin arkasından bakıyorum şimdi. Aynada gördüğüm yüzü tanımaya çalışıyorum, inandığım en güzel yalanlar için kızıyorum kendime. Ne yaptıysam kendime yapmışım. Onlar ruhumdan parça almış, ben ölmüşüm. Senin benim gibi farklı insanlar, yalan hayatların dışında kalmaya mahkumdurlar. Kurulu düzene karşı koymaktansa, yaşama ruhunu katmayı yeğler onlar. Bu yüzden yalnızdırlar çoğu zaman... Ve hiç gocunmazlar yalnızlıktan. Yalnız kalmak kendini bulmaktır çünkü. Anlaşılamamaları da sırf bu yüzden. Ruhunu, kalbini, sevda uğruna feda edenler anlayacaktır ne demek istediğimi. Ruhumdan bir parçada bulacaksınız kaybettiğiniz her şeyi. En çok da kendinizi...