Ranuna özlediğim diyardı. Sonra kızıma isim oldu. O’nunla birlikte, ülkemin ve yeryüzünün tüm çocuklarını çağrıştırdı. Ranuna’ya yaşantımı anlattım: Kendimi, doğrularımı, karşılaştığım güçlükleri... Eğriler çarptığında, hep kurtarıcısı oldum doğrularımın. İstedim ki, herşey çok hakça olsun. Ve tüm bunların paylaşılmasını da bekledim; benzer eğrileri yaşam defterinde görmek istemeyenlerce.