Bilindiği gibi Kur`an-ı Kerim`den sonra şer`i delillerin ikincisi Peygamberimizin sünnet-i seniyyeleridir. Sünneti, Hz. Peygamber`in hadis-i şerifleri ve tebliğleri teşkil etmektedir. Bunun içindir ki, hadislerin mümkün mertebe hatasız olarak zabt, muhafaza ve nakledilmesi İslam ulemasının, bilhassa hadis alimlerinin büyük bir gayret ve himmet sarfettikleri konu olmuştur. Çağlar boyu devam eden bu ilmî ve hasbî gayretin devamı niteliğindeki elinizdeki bu eser, büyük veli Mevlânâ Hâlid Bağdadî Hazretleri silsilesine mensup 19. asır Osmanlı muhaddis ve mutasavvıflarından Ahmed Ziyâüddin Gümüşhânevî Hazretleri tara¬fından, başta "Kütüb-ü Sitte" olmak üzere otuz üç kadar kaynak hadis kitabının bir hülasası mahiyetinde alfabetik usulle te`lif edilmiş feyizli bir kitaptır. Muhterem müellifin "Ğarâibü`l-Ehâdîs" adlı eserinin kenarında yer alan bilgiye göre; elinizdeki bu Râmuzül-Ehâdîs`in bir çok özellikleri vardır. Merhum müellifin veya halifelerinden birinin yazdığını sandığımız o yazıyı kısmen sade-leştirerek sunuyoruz. Yazıda, "Râmuzü`l-Ehâdîs için (mevcut) havass-ı kesîrenin bazısı bu mahalde zikrolundu" denmiştie