Yıl 571, Arabî Rebîü’l evvel ayının on ikinci, gecesi.  Mutlu bir an… Alemlere rahmet olan, kutlu peygamberimiz dünyayı teşrif ediyor, dünyaya geliyor,  doğuyordu… O, doğduğu gece, âlem başka bir âlem, cihan başka bir cihan… Dünya nur üstüne nur… Bir güneş-aydınlık doğuyor, Mekke semalarında… Hâşim oğulları kabilesinde… Bu kutlu olayı merhum Mehmet Akif Ersoy bir şiirinde şöyle anlatmaya çalışıyordu:
On dört asır evvel, yine bir böyle bir geceydi, Kumdan, ayın on dördü, bir öksüz çıkıverdi!