Uluslararası ilişkilerin temel aktörü haline gelen devletlerin birbirleriyle olan geleneksel diplomatik ilişkileri; küreselleşme, demokratikleşme ve yerelleşme gibi faktörlerle özellikle 1980’li yıllardan itibaren dönüşmeye başlamıştır. Uluslararası diyalogların artarak devam ettiği ve ülkelerin birbirleriyle olan ilişkilerini artırdığı süreçte; merkezi ve yerel birimler daha da yakınlaşmıştır. Özellikle küreselleşme sürecinde, uluslararası ilişkiler düzleminde politika yapıcı ve uygulayıcı aktör çoğalmış ve çeşitlenmiştir. 20. Yüzyılın ikinci yarısından sonra yerel birimlerin yürüttükleri çalışmalar, merkezi yönetimlerin uluslararası ilişkileriyle örtüşüp örtüşmediği, ulusal yönetimin dış politikasıyla çatışıp çatışmadığı soruları da önem kazanmaya başlamıştır. Tüm bu soruların inceleme alanı olan ve merkezi yönetim politikalarına paralel uygulamalar geliştirerek uluslararası diplomasi trafiğinde aktif rol oynamaya başlayan yerel birimlerin karşılıklı bağımlılık ağına dahil olduğu süreç “paradiplomasi” ile ifade edilmektedir. Bu kitap paradiplomasi teorisini incelerken aynı zamanda üniter ve federal yapılanmalardaki güncel politika ve uygulama örneklerini de derinlemesine araştırarak karşılaştırmalı bir analiz imkanı sunmaktadır.