Her dönemde biçimi, yönelimi değişse de hikâye, yaşamanın kırık yerlerini gösteren en esnek tür olmayı sürdürür. Öykü ise çağın dalavereleri içinde; modern insanın kendi yalnızlığını, çaresizliğini ve diğerlerini anlamaya ve anlamlandırmaya çalıştığı mütevazı bir tahkiye formudur; pek kıymetlidir, “şiirin uzun saçlı kız kardeşi”dir. 

Bu kitaptaki denemeler öykü türünü odağa almış, bazen kötü yazılmış öykülere ve onları beğenmiş gibi yapanlara karşı bir isyan bazen de öykü türünün güzelliğine ve inceliklerine yönelmiş bir dikkattir. Öykü yazmaya niyet etmiş taliplere ve edebî atalara selam eden bu risale; en çok da yazının kalbine biraz daha yaklaşma çabasıdır.