İkinci Yeni üzerine bugüne değin yapılan çalışmaların büyük bir bölümü aktarımcı, özetleyici, derlemeci kısaca deskriptif metinlerden ibaret kaldı: Belirli bir önesürüşten yoksun, bir tez`i olmayan metinler!

Halbuki İkinci Yeni, uzun bir süredir bu türden deskriptif olmayan irdeleyici, temellendirici analitik çalışmaları beklemekteydi. Müesser Yeniay`ın `Öteki Bilinç, Gerçeküstücülük ve İkinci Yeni`, işte bu eksikliği gidermede değerli bir örnek oluşturuyor.

Yeniay, İkinci Yeni`nin Fransız Gerçeküstücülüğünün bir varyantı olarak gören yaklaşımlara karşı eleştirel bir tavır alarak söze başlıyor. Yeniay`a göre doğru olan, bu kitabın `Sonuç` bölümünde dile getirildiği biçimiyle şudur: `İkinci Yeni dilsel ve edebî bir kaygının adıdır. Dolayısıyla, Gerçeküstücü bir şiir olduğu söylenemez.`

Analitik bir okuma, her şeyden önce, farklılıkları belirlemektir. Yeniay, İkinci Yeni`nin `imge` konsepti ile Gerçeküstücü `imge` konseptinin `gerek amaç gerek yöntem bakımından` farklı olduğunu gösteriyor. Meselenin özü de budur! Bu fark, hem ayırt edici hem de kuşatıcı bir farktır; -ve İkinci Yeni şiirinin Gerçeküstücü bir şiir olmadığını kanıtlamaya yeter...

- Hilmi Yavuz