Geleneksel eğitim sisteminin dini olarak nitelenmesi ve Batı kaynaklı düşüncelerde dine biçilen rol ve verilen önemdeki değişim, ister istemez bu dönemin önemlitartışma konuları arasında din eğitiminin de bulunmasına neden olmuştur. Üstelik bu alan, Cumhuriyet’in ilk yıllarından günümüze kadar devam eden süreçte, eğitim alanındaki en önemli tartışma konularından biri olarak gündemdeki yerini de korumuştur. Bu tartışmaların ve uygulamaların açıklanması ve değerlendirilmesiyle anlam kazanması, bu uygulamaları oluşturan düşünce ve fikirlerin tespitine bağlıdır. Bu araştırma, geleneksel eğitim anlayışının yoğun olarak eleştirildiği, Batı kaynaklı pek çok düşüncenin çeşitli şekillerde tartışıldığı bu dönemin süreli yayınları üzerine yapılmış nitel bir çalışmadır. II. Meşrutiyet Dönemi’ndeki din eğitimi tartışmaları, bu tartışmaların eğitim açısından tahlili ve Cumhuriyet Dönemi ile olan etkileşiminin tespiti, bu araştırmanın temel problemi olarak belirlenmiştir. "Amaç, önem, yetki ve sorumluluk, öğretmen ve yöntem” olarak beş ana tema çerçevesinde ortaya konan tespitler, Cumhuriyet dönemine yansımaları ile birlikte ele alınmıştır.