Ömer Muhtar’ın bütün gayesi İslâm uğruna cihad edip Müslüman topraklarını düşmanlardan kurtarmaktı. Bu uğurda ömrü boyunca düşmanlarla savaşmış, vazgeçmesi için yapılan bütün teklifleri reddederek amacının sadece Allah’ın rızasını kazanmak olduğunu göstermiştir. Bazen üst üste gelen yenilgiler, bazen yaşanılan yoksulluk yanındaki mücahidleri cihaddan vazgeçirecek olmuşsa da o “Vallahî zafere ya da şehadete ermeden bu dağları terk etmeyeceğim. İtalyanlara karşı devam eden bu savaşı asla durdurmayacağım. Mısır’a gitmek isteyen buyursun gitsin. İtalyanlara teslim olup ölümden kurtulmak isteyen de buyursun teslim olsun. Hiç kimse onları tutmuş değildir.” diyerek yalnız kalsa bile cihada devam edeceğini ifade etmiştir. Liderlerinin bu kararlılığı karşısında mücahidler yanlışlarını derhal anlayıp imanlarından aldıkları güçle düşmana karşı cihada devam etmişlerdir.

Ömer Muhtar’ın ibret sahneleriyle dolu cihad günleri ve İslâm topraklarını kurtarma gayesiyle geçen ömrünün, başı dik olarak çıktığı idam sehpasında kelime-i şehadet getirerek son buluşunun anlatıldığı eser aynı zamanda Müslümanca bir duruşun nasıl olması gerektiğini de gösteriyor.