“Bir kurmaca yazarı olarak ilk yıllarımda, yayımlanmış herhangi bir eserimin anlamını açıklamaya ya da netleştirmeye asla davet edilmemem gerektiğine inanırdım. Böyle bir şey istenirse reddetmeye de hazırdım. Benden istenen tek şeyin metnin kendisi olduğuna inanıyordum. Tüm kararlar gibi benimki de bozulmak üzere alınmıştı ve iyi niyetli okuyucular için belirli pasajlara kendi yorumumu katmaya gönüllü olduğum her seferinde kararımı bozmakta tereddüt etmedim. …belirttiğim gibi, bazı konuları açıklığa kavuşturma konusunda okuyucularımdan daha yetenekli değilim.”