Çocukluk dönemi, bir yetişkinin kara kutusudur. Çocukluk döneminde ne yaşamışsanız, ileriki yaşlarda pusulanız olur. Çocuklarınızı kendi hızında ve kapasitesi ölçüsünde yetiştirin. Anne ve babaların istek ve arzuları altında kaybolup gitmesin.

Anne ve babalar olarak; okulu, öğretmeni ve okul müdürünü denetleyerek çocuğunuzun gelişimine katkı sağlayamazsınız. Çocuklarınızın önünde okulu ve öğretmeni asla ve katiyen eleştirmeyin.

Öğretmenlik mesleği, çocukların öğrenme ve gelişme yolculuğuna rehberlik eden bir sanatkârlıktır. Öğretmen, müfredatın ötesinde; çocuğun kendini tanımasını, yeteneklerini keşfetmesini ve ortaya koymasını, toplum ve doğa ile bütünleşmesini sağlayabiliyorsa, öğret­mendir.

Okul yöneticileri, öğretmene, öğrenciye, velilere ilham kaynağı olmalıdırlar. Okul müdürlerinin asli ve temel görevleri; öğrencilere, sağlıklı ve güvenli eğitim ortamı; öğretmenlere, mutlu ve huzurlu bir çalışma iklimi; velilere, kolay ulaşılabilir iletişim kanalı ve çocuklarını geleceğe hazırlayan bir okul modeli oluşturmaktır.

Hayat devam ederken; öğrenin, gözlem yapın ve hareket edin. Bu üçünü bıraktığınız an, travmalarınız başlar. Toplum olarak karşımız­daki kişiyi dinleyemiyoruz. Eğer karşınızdaki kişiyi dinleme ve anlama beceriniz kaybolmaya yüz tutmuşsa; bilin ki, mutsuzluğunuz artmaya yüz tutmuştur.

Gün içinde yaşadığınız her anı anlamlandırın. Yaşadıklarınıza değer katın. İnsana iyi dokunun, doğayı onarın ve geliştirin, sonra öğrendiklerinizi kendi aklınızda ve vicdanınızda karşılaştırın.