*Ben Mustafa Alpagut… Provası olmayan, tekrarı yapılmayan *yaşam* denen bu sahneyi ben ikiye böldüm; tek sahnede iki oyun sergiledim.
Ses oldu, söz oldu, notalara düştü; müzik doğdu…
Fikir çıktı, cesaret geldi; içimdeki girişimci kükredi…
Yüreğim şarkılar söyledi, ellerim fabrikalar dikti.
Müziğe sevdalı bir uçak mühendisiyim ben…
Kâh gitarını tıngırdatan bir müzisyenim kâh şantiyelerde koşturan bir mühendisim.
Benim sözlerim şarkı olmuştur, dillerde dolaşmıştır.
İstedim ki yaşamım da sözde kalıp uçmasın, yazı olsun bâki kalsın.*