Son yıllarda, başkalarının yeme performanslarını niçin izlediğimizi ve bu videoların izleyiciler üzerinde ne gibi etkilerde bulunduğunu konu edinen ve saha araştırmalarına dayalı çeşitli akademik çalışmalar yapıldı. Cureus Journal of Medical Science dergisindeki bir makale bize, bu etkilerden birinin izleyicilerde evde pişen yemeklere karşı ilginin azalması, yemeğin kendisinin bir sunum ve gösteri sahnesine dönüşmesine yönelik arzunun uyanması olduğunu söylüyor. Yani bu videoları giderek daha çok insan üretiyor, daha çok insan izliyor, daha çok insan ev dışında yemek yeme arzusu duyuyor. İşin, sadece karın doyurmayla değil, çoğu kez az ya da çok statü satın almayla ve deneyim avcılığıyla ilişkisi var. 
Statü demişken, sadece şimdilerde değil, neo-liberal politikalara yönelen seksenlerin Türkiye’sinde bile dışarıda yemenin böyle bir statüyü satın almak olduğunu görmek için Ertem Eğilmez’in yönettiği 1984 yapımı Namuslu filmine bakabiliriz. Filmin başlarında, dürüst memur Ali Rıza (Şener Şen) işe sefer tasıyla gelir. Ama kurumda bir yolsuzluk yaparak zengin olduğu şayiası çıkıp “itibar” kazanınca, Ali Rıza da itibarlı ve havalı yeni hayatına sefer tasını geride bırakarak başlar. Sefer tası filmde, kendine yeten, tutumlu, sade bir hayat tarzının simgesi olmayı üstlenmiştir ve yolsuzlukla da olsa sınıf atlayan ve atladığını sergilemek isteyen birinin yeni ve gösterişçi hayat tarzıyla çelişir… 

Nihayet bu sayıda ekonomik ve sağlıklı bir alternatif olarak sefer tasını hatırlatmak istedi. Sefer tası, tüketim endüstrisinin köpürttüğü arzularla mütevazı bir hesaplaşmayı, beklenmedik bir patikayı da öneren bir dosya ile karşınızda. 

Dosya Büşra Eser’in, “Termos ve Sefer Tasının Sınıfsal Katmanları” başlığında, sefer tasının nesne ve form olarak değişimini, yanında yemek taşımanın farklılaşan meşruluğunu sınıfsal bağlamda detayla irdeleyen yazısıyla açılıyor. Ardından Merve Akbaş’ın, “Ticarileşen Yerellik ve Kaybolan Sofralar” başlığıyla slow food kavaramını, yerel mutfakları ve kültürümüzde sefer tası hareketini ele alan yazısıyla devam ediyor. Sonrasında Dilara Öztekin “Londra’da Sefer Tası Pratiği Üzerinden Kültürel Bir Okuma”da commensality birlikte yeme kültürünü Londra bağlamında modern kent yaşam deneyimleriyle aktarıyor. Aleyna Ayan, Emrullah Rostfreı ile “Bilinçli Müşteri Yemek Termosu Değil Sefer Tası Alıyor” başlığında gerçekleştirdiği röportajında; 1980 yılından beri sefer tası üreten işletmeci olan Rostfreı ile sektörü ve gelişen teknoloji karşısında yemek taşıma meselesini konuşuyor. Rümeysa Göker Onat, “Sefer Tasım” yazısında çocukların okul için beslenme hazırlık sürecinde yaşadığı tecrübeleri, beslenme için seçtiği yemek kaplarını aktarıyor. Tuba Kaplan, “Yemeğim Olmadan Asla” isimli farklı yaşlardan dört çocukla gerçekleştirdiği soruşturmada çocukların okulda yemekleri yanlarında taşıma tecrübelerini ve yemek taşıma kaplarını konuşuyor. 

Nihayet’in Kayıtlar, Hayat Memat ve Kültür Atlası sayfalarında da okuru birbirinden önemli yazılar bekliyor.

Cihan Aktaş, “Austin Niye ‘Tuhaf’ Bir Şehir” yazısında bir gezi sebebiyle tecrübe ettiği Austin şehrini çocukluğundan itibaren zihnini meşgul eden yönleriyle aktarıyor.

Azranur Açıkgöz, “Çölün Ezher’i Moritanya Mahdaralarına Bir Yolculuk”da Moritanya’nın sessiz ilim meclislerini, çölü karşılama tecrübelerini, yaptığı gezinin ruhundaki yankılarını aktarıyor.

Yasin Taçar, “Evliliğe Teşvik Nasıl Olacak” başlığında bireyciliğin öne çıkartıldığı, maddi masrafların arttığı ve gösterişe dönen evlilik törenlerinde gençlerin nasıl evleneceği üzerine İslamî bir tutumu hatırlatarak evliliğin manasını arıyor.

Selçuk Karakılıç, “Beşir Ayvazoğlu’nun Portresine Derkenar” başlıklı yazısında Ayvazoğlu’nu entelektüel ve sanatçı karakterini ele alarak bir sanatçı portresi çiziyor.

“Evrak-ı Perişan Arasında” serisine devam eden Necati Tonga ise “Nurrettin Artam’ın Ankara Mektupları- II” başlığıyla edebiyat dünyasında unutulan Artam’ın Ankara mektuplarında gözden kaçan detayları bu sefer Ankara mahfilleri, sosyal ortamları bağlamında ele aldığı önemli yazısını Nihayet için aktarıyor.

Ömer Yalçınova, “Sabahattin Ali’nin Şeytanı Ömer” başlığında, Sabahattin Ali’nin roman karakteri Ömer üzerinde durarak Sabahattin Ali romancılığına değiniyor.

Mehmet Kırtorun, “Overthink Çağında Tanrıcılık Fantazisi: Black Mirror’ün ‘Plaything’ Yorumu” başlığında dijital teknolojinin son durağı Black Mirror dizisinin bir bölümünü ele alarak teknoloji ve dijital verinin hakikat karşısında engelini irdeliyor.

Şeyma Acar Sevimli, “Muhammed Foulds ile Doğayı Yeniden Okumak” başlığında İngiltere merkezli düşünür ihtida ederek Müslüman olan doğa bilimci ve çevre eğitimcisi Foulds’un doğaya Kur’an merkezli bakışını aktarıyor.

Ayhan Demir, “Mostar’ın En Eskiler: Eğri Köprü ve Nezir Ağa Camii”nde yine kartpostallarla desteklediği yazısında Bosna’nın Mostar deyince direkt akla gelmeyen önemli iki tarihi yapısını aktarıyor.

Kevser Çelikel, “Enginar, Baklava Bir de Sefer Tası” yazısında Çelikel, geçmişten bugüne doğal mutfak ve yerel lezzetin yanında durarak Türk mutfağına verdiği önem ve dikkati sefer tası hareketi bağlamında anlatıyor.

Nihayet’i Türkiye’nin her yerinde gazete bayileri, seçkin kitabevleri ve zincir mağaza marketlerde bulabilir, www.birliktedagitim.com sitesinden kolayca abone olabilirsiniz.