"Tam bir vecd ve huşu içinde dönüyorlardı. Yörüngelerinden asla sapmadan ve içinde bulundukları düzlüğün en dışından bir daire oluşturarak dönüyorlardı ki tam o esnada bir hortum göründü tepelerin ardından. Kollarını kavuşturmuş semazen gibiydi. Bir burgu gibi göğü delmeye çalışıyor, yanında, yöresinde ne varsa içine çekip yutuyordu. Alaca Kartal ve kanadının altındakiler bozkırın bir yanında, yerden alıp göğe savuran hortum bozkırın diğer yanında dönüyordu. Hortum Batı`dan yani Hazar yönünden yaklaşıyordu. Bu gelişi görenlerin bunu hayra yormalarına imkan yoktu. Yaklaştı, yaklaştı. Alaca Kartal kanadını iyice açtı ve bir şemsiye gibi örttü altındakileri. Hortum yaklaştıkça Alaca Kartal hızlandı. Hortum döndü, Alaca Kartal döndü. Döndüler, döndüler...Ve öyle bir an geldi ki Alaca Kartal`ın dönüş hızıyla, hortumun dış çevresinin dönüş hızı eşitlendi. Tam bu eşitlenme anında hortum ve Alaca Kartal birbirine değdi."