Mizah, hayatın zorluklarından bunalan insan ruhunun en mühim sığınağı. Türk mizahı deyince akla ilk gelen isimse kuşkusuz Nasreddin Hoca. Kimi hikâyeleri gerçekten kendi başından geçmiş, kimileri de ona toplum tarafından yakıştırılmış. Hangisi olursa olsun içerisinde zekâ, mizah ve nezaheti barındıranların Türk ruhunu inşa eden, Türk toplumunun hayata bakışını resmeden metinlerden biri olduğu rahatlıkla iddia edilebilir. Bu derlemeyi özel kılan ise Türk şiirinin usta kalemi Orhan Veli Kanık’ın arı, duru Türkçesiyle ve şiir hâlinde kaleme alınmış olmaları. Öyleyse ne duruyorsunuz? Haydi sevgili Hoca’mızla birlikte göle maya çalalım, belki bu sefer tutar. Sonra evin kedisini bir daha tartalım. Yine iki okka geliyorsa ciğeri yiyenin o olmadığını artık kabul edelim. Kazanın doğurduğuna inanıp öldüğüne inanmayan kurnaz komşuyu birlikte kınayalım…