Gil‘adi, İslam literatüründe çocukluk ve annelik kadar merkezi bir yeri olan ebelik konusunun akademik anlamda yeterince incelenmediğini fark ederek bu “sessiz alan”a eğiliyor. Ebelerin sosyal hayattaki rolleri, dinî gelenek içindeki yerleri ve mesleki kimliklerinin zamanla nasıl şekillendiği gibi sorular etrafında örülen bu çalışma, yalnızca tıp veya doğum tarihiyle değil; mahremiyet sınırları ve kadınların görünmez emeğiyle de yakından ilgileniyor. Ebeliğin bir meslek olarak meşruiyet kazanma süreci, doğumun mistik yönüyle ebeler arasında kurulan bağlar, bu mesleğe yüklenen metafizik anlamlar ve ebelerin gerek saray çevresinde gerek halk arasında sahip oldukları konum gibi konular eserde detaylı biçimde ele alınıyor. Yazar, özellikle “ebelerin görünmezliği”ne odaklanan bölümüyle bu müesseseyi tarihsel hafızada yeniden görünür kılmayı amaçlıyor.

Gizli kalmış seslere kulak veren, kadim bir toplumsal kurumun izini süren bu eser; tarih ve İslam kültürüyle ilgilenen herkes için benzersiz bir başvuru kaynağı.